Մի լեզվանի ձկնիկ տեսա ծովի մեջ,
Ամբողջ օրը կռվի մեջ էր, վեճի մեջ:
Բալի ծառը արեգակին է հասնում,
Դրա համար բոլորից շուտ է հասնում:
Ձուն ջարդեմ խոտ դուրս գա։
Սա ասի՝ նա կանի, նա ասի՝ սա կանի:
Լուսը բացվեց բայց մութա։
Մի լեզվանի ձկնիկ տեսա ծովի մեջ,
Ամբողջ օրը կռվի մեջ էր, վեճի մեջ:
Բալի ծառը արեգակին է հասնում,
Դրա համար բոլորից շուտ է հասնում:
Ձուն ջարդեմ խոտ դուրս գա։
Սա ասի՝ նա կանի, նա ասի՝ սա կանի:
Լուսը բացվեց բայց մութա։
Two children, a brother and a sister go to school. There is a forest on their way to school. Suddenly the boy says to his sister: «We have much time, let’s go to the forest and play there».
The girl wants to go into the forest too. So they put their books on the grass and go into the forest. They see a squirrel. The boy says:
«Little squirrel, come and play with us”.
«I have no time”, says the squirrel. “I must get nuts. I must get ready for the winter. I cannot play with you.”
Then the children see a bee. The boy says:
“Little bee, come and play with us”.
“I have no time”, says the bee. “I must make honey. I cannot play with you.”
The dove says: “ I cannot play with you. I have no time. I must make a nest for my babies.”
Nobody wants to play with the children.
So they go to the river. They say to the river,”You don’t work. You come and play with us”.
But the river says: “I cannot play with you. I work all day. I give water to the fields. I give water to the flowers. I give water to the squirrel, to the bee, to the dove and to girls and boys like you. Go away. You go to school.”
The children go to school. On the way home, they go into the forest again.
The squirrel says to the children:
“Work is over. School is over. Let’s play now.”
The bee says,”Work is over. School is over. Come and play with me now.”
Տեսավ մի վարդ դաշտի միջին.
Վարդը տեսավ, ուրախացավ,
Մոտիկ վազեց սիրուն վարդին.
Սիրուն վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։
Տղան ասավ․
.— Քեզ կըպոկեմ,
Ա՛յ կարմիր վարդ դաշտի միջին։
Վարդը ասավ.
— Տե՜ս, կըծակեմ,
Որ չմոռնաս փշոտ վարդին.
Փշոտ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։
Ու անհամբեր տըղան պոկեց,
Պոկեց վարդը դաշտի միջին.
Փուշը նըրա ձեռքը ծակեց,
Բայց էլ չօգնեց քընքուշ վարդին.
Քնքուշ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։
Հարցեր և առաջադրանքներ։
1.Դուրս գրի՛ր ընդգծված բառերը և գտի՛ր այդ բառերի հակառակ իմաստ ունեցող բառեր։
Փոքր-մեծ
ուրախ-տխուր
մոտիկ-հեռու
սիրուն-տգեղ
չմոռնաս-չհիշես
փշոտ-անփուշ
անհամբեր-համբերատար
չօգնեց-օգնեց
քընքուշ-կոպիտ
2. Բանաստեղծությունից դուրս գրիր այն բառերը, որոնցով նկարագրում է վարդին։
Կարմիր,քնքուշ,փշոտ,սիրուն։
3. Բառերը դարձրո՛ւ հոգնակի։
վարդ-վարդեր, դաշտ-դաշտեր, տղա-տղաներ, փուշ-փշեր, ձեռք-ձեռքեր։
4.Ի՞նչ գիտես վարդին մասին, գրի՛ր։
Վարդերը լինում են տարբեր տեսակի և գույների ։Կան մագլցող վարդեր, վարդերի թփեր և վայրի վարդեր։ Վարդը շատ գեղեցիկ ծաղիկ է, ունի անուշ բույր,ցողունը փշոտ է։
Ահա եկավ գարունը: Ծառերը բողբողջում են, հոտավետ ձնծաղիկն է ծաղկում։ Ամեն գարուն ես գնում եմ ձնծաղիկ հավաքելու իմ ընտանիքի հետ։ Հետո սկսում է ամեն ինչ կանաչել, ծառերը սկսում են ծաղկել։
Շուտով ծիծեռնակները և արագիլները հետ կվերադառնան և կսկսեն վերանորոգել իրենց բները։ Մեր շքամուտքում կա ծիծեռնակի բույն։ Ես անհամբեր սպասում եմ, երբ են վերադառանու ծիծեռնակները։ Շատ հետաքրքիր է հետևել, թե նրանք ինչպես են վերանորոգում իրենց բույնը, հետո տեսնել ինչպես են ձվերից դուրս գալիս ձագերը և մեծանում։
Եղանակը տաքանում է և մենք իմ ընկերների հետ հաճախ ենք բակ գնում խաղալու։ Ես շատ եմ սիրում գարունը։
Schrick course to school ads
Ex. 5 p.72
Carl gets up 7 o’clock every day.She has breakfast 7:30. She goes to school at 8 o’ciock. Sing his lanch at 2 o’clock. She does her homework in the evening. She watch TV at 8 o’clock. She club goes to bed at 10 o clock.
1.Прочитайте сказку
Жили-были лиса да заяц. У лисы была избушка ледяная, а у зайца — лубяная. Пришла весна — красн, у лисы избушка растаяла, а у зайца стоит по-старому. Вот лиса попросилась у него переночевать, да его из избушки и выгнала!
Идёт дорогой зайчик, плачет. Ему на встречу — собака:
— Тяф-тяф-тяф! Что, зайчик, плачешь?
— Как же мне не плакать? Была у меня избушка лубяная, а у лисы — ледяная. Попросилась она ко мне ночевать, да меня же и выгнала!
— Гав! Не плачь, зайчик! Я твоему горю помогу!
Подошли они к избушке, собака стала гавкать:
— Тяф – тяф — тяф! Поди, лиса, вон!
А лиса им с печи отвечает:
— Как выскочу, как выпрыгну, пойдут клочки по закоулочкам! Собака испугалась и убежала.
Зайчик опять идёт дорогой, плачет. Ему на встречу — медведь:
— О чём, зайчик, плачешь?
— Как же мне не плакать? Была у меня избушка лубяная, а у лисы — ледяная, попросилась она ко мне ночевать, да меня же и выгнала!
— Не плачь! Я твоему горю помогу!
— Нет, не поможешь! Собака гнала — не выгнала и тебе не выгнать!
— Нет, выгоню!
Подошли они к избушке, медведь как закричит:
— Поди, лиса, вон!
А лиса им с печи:
— Как выскочу, как выпрыгну, пойдут клочки по закоулочкам!
Медведь испугался и убежал.
Идёт опять зайчик, ему на встречу бык:
— О чём, зайчик, плачешь?
— Как же мне не плакать? Была у меня избушка лубяная, а у лисы — ледяная. Попросилась она ко мне ночевать, да меня же и выгнала!
— Пойдём, я твоему горю помогу!
— Нет, бык, не поможешь! Собака гнала — не выгнала, медведь гнал — не выгнал и тебе не выгнать!
— Нет, выгоню!
Подошли они к избушке, бык как заревел:
— Поди, лиса, вон! А лиса им с печи:
— Как выскочу, как выпрыгну, пойдут клочки по закоулочкам!
Бык испугался и убежал.
Идёт зайчик опять дорогой, плачет пуще прежнего. Eму на встречу петух с косой:
— Ку-ка-ре-ку! O чём, зайчик, плачешь?
— Как же мне не плакать? Была у меня избушка лубяная, а у лисы — ледяная. Попросилась она ко мне переночевать, да меня же и выгнала!
— Пойдём, я твоему горю помогу!
— Нет, петух, не поможешь! Собака гнала — не выгнала, медведь гнал — не выгнал, бык гнал — не выгнал, и тебе не выгнать!
— Нет, выгоню!
Подошли они к избушке, петух лапками затопал, крыльями забил:
— Ку-ка-ре-ку-у! Иду на пятах, несу косу на плечах, хочу лису посечи, слезай, лиса, с печи! Поди, лиса, вон!
— Обуваюсь!
Петух опять:
— Иду на пятах, несу косу на плечах, хочу лису посечи, слезай, лиса, с печи! Поди, лиса, вон!
Лиса опять говорит: — Одеваюсь!
Петух в третий раз:
— Кукареку! Иду на пятах, несу косу на плечах!…
Лиса выскочила из избушки, петух взмахнул косой – её и след простыл!
И стали они с зайчиком жить — поживать в лубяной избушке.
2. Синим цветом отметьте правильный ответ.
а) Из дуба
б) Изо льда
в) Из кирпича
2. Какая избушка была у зайца?
а) Лубяная
б) Ледяная
в) Липовая
3. Почему Лиса попросилась переночевать к зайцу?
а) Её избушка сгорела
б) Её избушка растаяла
в) Её избушка сломалась
4. Почему заяц остался на улице?
а) Его избушка растаяла
б) Его избушка сгорела
в) Его выгнала лиса
5. Почему собака испугалась лисы?
а) У лисы было ружьё
б) Она пригрозила их порвать на клочки
в) Она пригрозила выгнать их из избушек
6. Смог ли волк выгнать лису из избушки?
а) Смог
б) Не смог
в) В сказке не было волка
7. Почему медведь не смог выгнать лису?
а) Она не открыла дверь
б) Испугался
8. Что нес с собой петух?
а) Косу
б) Ружьё
в) Нож
9. Почему лиса испугалась петуха?
а) Он пригрозил ее заклевать
б) Он пригрозил ее посечь косой
10. С кем стал жить заяц в конце сказки?
а) С лисой
б) С петухом
в) Ни с кем
3. Ответьте на вопросы!
Մի անգամ Առյուծ արքան
Մռնչում էր կողի ցավից.
Գազանները ամեն կողմից
Եկան հիվանդ արքային տես,
Բայց մեջներին չկար աղվեսը:
Էնտեղ մեկն էլ մի պառավ գել
Ասավ.
– Արքա, ախր ի՞նչ կա,
Որ աղվեսը`հաճուճ-մաճուճ
Թիզ ու կեսը, քեզ չի հարգել,
Տես, չի եկել:
Ցավը թողած`արքան գոռաց,
Թե` հա թռեք, էն ըմբոստին
Մոտս բերեք:
Հինգ, վեց գազան ելան հասան,
Էն աղվեսին մի կերպ գտան,
Պատճառն ասին, բերին ատյան:
Արքան գոռաց.
— Ո՞ւր ես, մեռած…
— Ասեմ ձեռաց,-աղվեսն ասաց.
— Տեր վեհափառ, խնդիրս առ,
Որ լսեցի` դու հիվանդ ես,
Էլ ինչ ասեմ, ինձ հո գիտես,
Ինչպես գլխիս կրակ վառած
Եվ պատանս էլ թևիս առած
Հա էստեղը, հա էնտեղը,
Վերջը գտա ցավիդ դեղը,
Գելի մորթին արա մուշտակ,
Միսը` շորվա, խմի տաք-տաք,
Քրտնեց կողդ, կանցնի դողդ:
Որ չտվեց էսպես թելին,
Իսկույն գետին դրին գելին:
Արքան հագավ գելի կաշին,
Միսը կերավ նախաճաշին:
Քրտնեց կողը, անցավ դողը
Մեջտեղ գնաց զրպարտողը:
Հարցեր և առաջադրանքներ
զրպարտել-չարախոսել
պատան-վիրակապ
վեհափառ-վսեմափայլ
ածյան-ջողով
Աղվեսը խորամանկ էր ու հնարամիտ։
Գայզը զրպարտող էր։
3-ական միավանկ և երկվանկ բառ:
միավանկ երկվանկ
գել առյուծ
ցավ աղվես
թիզ գազան
Վախկոտ –քաջ
Մեղավոր – անմեղ
Հիվանդ – առողջ
Ուժեղ – թույլ
Պառավ – երիտասարդ
Հիվանդ – հիվանդանալ
Դող – դողալ
Նախաճաշ –նախաճաշել
Քրտինք – քրտնել
Հագուստ-հագնել
19 րօպէ
Հովհաննես Թումանյանի թանգարան, հիմնադրվել է 1953 թվականի ապրիլի 5-ին՝ նվիրված ամենայն հայոց բանաստեղծի մահվան 30-ամյակին։ Թանգարանի ճարտարապետը Գրիգոր Աղաբաբյանն է։
Թանգարանի հիմնադիրը և առաջին տնօրենը բանաստեղծի դուստրն է՝ Աշխեն Թումանյանը։ Թանգարանի ցուցանմուշներն են ձեռագրերի պատճենները, ֆոտոփաստաթղթերը և Թումանյանի ստեղծագործությունների բնօրինակները։ Այստեղ պահվում են ավելի քան 18.000 ցուցանմուշներ։
Թանգարանի առաջին հարկի ցուցասրահներում ժամանակագրական կարգով ներկայացված են Թումանյանի կյանքին և գործունեությանը վերաբերող նյութերը՝ լուսանկարները, նամակները, փաստաթղթերը, ձեռագրերը, հեղինակի հեքիաթների և պատմվածքների թեմաներով ստեղծված պատկերներ։
Երկրորդ հարկը հուշային բաժին է՝ Թումանյանի թիֆլիսյան վերջին բնակարանը՝ վեց սենյակներով, նույնությամբ վերարտադրված և ժամանակին եղած կահավորանքով։ Առանձին մեծ սրահում, ցուցադրվում է բանաստեղծի անձնական բացառիկ և բազմաբնույթ գրադարանը՝ 8000 օրինակ տարբեր լեզուներով և տարբեր ազգային, ժանրային բովանդակությամբ գրքերի ընտրանիով։
Մայրիկը գնեց 16 մանդարին: Կարինեն կերավ դրանց կեսը, Լուսինեն կերավ երկու մանդարին, իսկ Մարիամը` մնացածը: Քանի՞ մանդարին կերավ Մարիամը:
Աշնան առավոտը տերևները թափվում
Են թեթև-թեթև։
Արագիլները ճղճղալով չվում են տաք երկրներ։
Օրերը ցրտում են պաղ-պաղ պաղ-պաղ։